Binnenkort staan we weer stil bij 4 & 5 mei. Op 4 mei is het de jaarlijkse dodenherdenking dan denken we aan alle mensen die gedood zijn tijdens oorlogen, maar ook vooral tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze oorlog begon in 1940 en duurde tot 1945. Over de hele wereld zijn er miljoenen mensen doodgegaan, waaronder ook heel veel Joodse mensen. Dit jaar is het 72 jaar geleden dat we werden bevrijd, daar mogen we op 5 mei bij stil staan. En ook al is dat al heel lang geleden, het is belangrijk om deze gebeurtenissen niet te vergeten. Er zullen steeds minder mensen zijn, die ons kunnen vertellen wat er toen is gebeurd. Daarom is het goed dat er heel veel verhalen zijn vastgelegd, waaronder in boeken. Vandaag een recensie over het boek ‘Hanna’s reis’, wat zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog.
Hanna’s reis- het verhaal
Het verhaal gaat over Hanna, een Joods meisje van 15 jaar dat met haar familie in Amsterdam woont. Het is een moeilijke tijd, de Duitsers komen in 1942 met steeds meer regels. En voornamelijk Joodse mensen mogen steeds minder. Hanna baalt van die regels, en houdt zich er niet altijd aan. Dan leert Hanna Anneke kennen, en ze worden vriendinnen. Elke dag zien ze elkaar, wanneer ze uit hun werk naar huis lopen komen ze elkaar tegen. Op een dag beginnen ze met weddenschappen te verzinnen, die ze om de beurt moeten uitvoeren. Maar dan gaat het mis, ze komen in aanraking met de politie. En omdat het niet bij één keer blijft, wordt Hanna door de kinderpolitie, naar een Joods kindertehuis gestuurd in Apeldoorn. Een tehuis voor moeilijk opvoedbare jongeren. Hanna wil niet, maar haar familie is het ermee eens. Ook omdat ze menen dat het in Apeldoorn veilig is voor Hanna.
Op de heenreis ontmoet Hanna op het station in Apeldoorn de stationshulp Jan. Hij brengt haar naar het kindertehuis. In het tehuis heeft Hanna het goed. Met haar kamergenootje Rosa kan ze goed opschieten. Ook heeft ze een leuk contact met Wolf, een verstandelijk gehandicapte jongen. Toch mist ze haar familie enorm. Ze weet dat ze ‘maar’ drie maanden hoeft te blijven. En ze telt de dagen af. Wanneer haar tijd erop zit krijgt ze te horen dat ze vanwege haar veiligheid in Apeldoorn moet blijven. En daar is Hanna het niet mee eens, ze wil zo graag haar moeder zien. Daarom besluit ze om met Rosa te ontsnappen, hierbij worden de meisjes geholpen door Jan, de stationshulp. Ze worden verraden en moeten weer terug naar Apeldoorn. Na een poosje komt het bericht dat de Duitsers het tehuis gaan ontruimen. Jan, de stationshulp, ziet het gebeuren.
Mijn mening
De schrijfster Martine Letterie schrijft wisselend over het ‘veilige’ leven van Hanna in het tehuis en de ‘onveilige buitenwereld’ waarin Jan leeft. Het verhaal is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Dit leesboek is in 2012 speciaal voor kinderen geschreven in opdracht van CODA. Voor jonge lezers die van een spannend verhaal houden, of om voor te lezen en om de gebeurtenissen in leven te houden. Ondanks dat het een leesboek voor kinderen is, is dit boek ook geschikt om als volwassenen te lezen. De schrijfstijl is prettig, je zit zo in het verhaal. Moeilijke woorden worden onderaan de pagina uitgelegd.
Denk aan bepaalde Joods gebruiken of rituelen. Het boek is genomineerd voor de Thea Beckman-prijs en is een kerntitel voor de jonge Jury 2014. En dat kan ik mij goed voorstellen, het is een mooi en indrukwekkend verhaal. Het verhaal eindigt vrij abrupt. Maar erna komt een nawoord, hierin wordt meer uitgelegd. Het is goed om na het verhaal het nawoord ook te lezen. Dit boek hoort bij een serie boeken ‘Vergeten oorlog’. Op de site van uitgever Leopold lees je wat deze serie inhoudt “Vergeten Oorlog is een project van de Schrijvers van de Ronde Tafel, in samenwerking met Cubiss en uitgeverij Leopold. Het project wordt ondersteund door de stichting Jaap ter Haar en is mede mogelijk gemaakt door de Eenheid Oorlogsgetroffenen en Herinnering WOII van het ministerie van VWS.”
Info en waar te koop
Hanna’s reis
Schrijfster: Martine Letterie
ISBN 978 90 258 5928 2
Leeftijd vanaf 10 jaar
Hardcover, 144 pagina’s
Uitgever Leopold
Het nodigt me wel uit om dit boek eens te gaan lezen. Ik vind oorlogsboeken met waargebeurde verhalen altijd erg interessant omdat ik vind dat het nooit vergeten mag worden en ik me er graag in verdiep. Groetjes Linda
Klinkt goed.
Dit boek ken ik niet.