FacebookXPinterestEmailLinkedInWhatsApp

Ik kreeg de vraag waarom ik een bewuste thuisblijfmoeder ben, hieronder mijn verhaal:

2013: opvang voor 3 kids  ja of nee?

In 2013 was ik zwanger van onze 3de en werkte ik nog 2 dagen in de week in de kinderopvang. Ik had het goed naar mijn zin. De oudste 2 gingen naar het kinderdagverblijf en 1 dag naar mijn moeder. Dit was allemaal nog prima te doen. Maar die 2 dagen werken mocht tijdelijk, als het weer drukker werd op het kinderdagverblijf moest ik 3 dagen werken, dit was ook het minimum. Logisch gezien vanuit mijn toenmalige werkgever, maar ik vond dat teveel.

Nu moest ik er natuurlijk over nadenken of ik de kleine ging inschrijven en omdat de oudste bijna 4 werd hoe ga ik dat dan doen. Mijn man werkt in de bouw en gaat s ochtends om 6 uur de deur uit en komt rond half 6/6 uur s avonds weer thuis. Dus daar had ik niet veel aan om mij te helpen naar de opvang te brengen of eventueel ophalen. Ook omdat wij maar 1 auto hebben was het al lastig! Eerst kijken hoe het moet als de oudste naar school moet. Ik ging voor 7 uur de deur uit in een vroege dienst dus  moest uiterlijk om 6.45 uur opvang hebben. Helaas ging de bso pas om 7 uur open. Deze vorm van opvang viel dus al af.

De keuze:

Toen werd mijn moeder ziek en kon ze tijdelijk niet voor de kinderen zorgen. wat nu? Ze had ook aangegeven dat ze 3 kleine kinderen niet zo zag zitten. Dus nu moest ik voor 2 hele dagen opvang vinden. op dit moment begon het thuisblijven op te spelen.

Het werd een rekensom. Hoeveel geld ben ik kwijt aan 3 kinderen naar de opvang. de eerste 3 maanden zelf 3 kids op het kinderdagverblijf en wat verdien ik. Nou ik kan jullie vertellen dat ik best wel wat meer kwijt was dan dat ik werkte.

Mijn man had altijd al aangegeven dat hij het prima vond (lees graag zelfs) dat ik thuis bij de kinderen zal blijven. Dus die had snel de conclusie getrokken!

Op mijn werk werd het onrustig door de crisis. Er moesten mensen uit, in iedere leeftijdscategorie zoveel. Ik was toen al zo goed als zeker dat ik wilde stoppen met werken, toen ik hoorde van de ontslagronde heb ik vroegtijdig mijn ontslag ingediend en kon er 1 collega blijven omdat ik stopte. Het meedelen van mijn ontslag aan mijn collega’s was best emotioneel! Ik stopte na 12,5 jaar werken, na een mooi afscheidsfeestje zat ik dus thuis. Dit was in mei 2013.

En toen was ik thuis:

De eerste tijd had ik nog het gevoel dat ik zwangerschapsverlof had. Maar na een half jaar is dat gevoel wel voorbij. Ik verveelde mij geen moment want ik had in 3,5 jaar tijd 3 kinderen gekregen dus genoeg roering in huis.

In 2014 ging de oudste naar school, de middelste naar de speelzaal en kreeg ik meer ritme in huis. Dat vond ik wel erg fijn. Gewoon om half 9 naar school dus op tijd uit bed etc. Ritme is toch goed voor een mens. In deze tijd mistte ik het werken helemaal niet want had thuis nog genoeg te doen.

Een sprongetje in de tijd:

Eind 2015  laat ik de jongste met 2 jaar met spoed plaatsen bij de peuterspeelzaal. Zij is zo aan mij gehecht dat ik zelfs niet meer naar het toilet kan gaan zonder dat ze huilend bij de toiletdeur staat. De eerste weken waren voor haar, en zeker ook voor mij erg moeilijk. Ze huilde constant bij de peuterspeelzaal, maar ik moest doorzetten, dit kon niet zo doorgaan. De hechting was misschien iets te goed ;-).

Na een tijdje begon ze het naar de zin te krijgen en ik thuis ook. Ik had 2 heerlijke ochtenden voor mezelf. Deze vulde ik in met sporten even me-time. Die heb je als thuisblijfmoeder ook echt nodig! Over ruim een maand gaat de jongste van de speelzaal af en mag ze naar de grote vakantie naar groep 1. Een nieuwe fase breekt aan. dan is er niemand meer thuis, wat zal ik dan gaan doen? Op deze laatste vraag kan ik nog geen antwoord geven, ik ga het ervaren!

Ben ik alleen thuisblijfmoeder of doe ik nog meer:

Officieel ben ik natuurlijk een bewuste thuisblijfmoeder, maar daarnaast doe ik wel “vrijwilligerswerk”. Ik zit in de oudercommissie van de peuterspeelzaal en als afgevaardigde in de centrale cliëntenraad waar de peuterspeelzaal bij hoort. Daarnaast help ik op school met bijna alles (en als ik mij niet opgeef wordt ik altijd weer gevraagd omdat ze te weinig ouders hebben) waar ouders voor gevraagd worden. Wij gaan ook naar de kerk en daar doe ik ook vrijwilligerswerk voor. Dus zo zijn er al wat bijbaantjes!

Financiële gevolgen thuisblijfmoeder:

Natuurlijk heeft het ook gevolgen dat ik ervoor heb gekozen om thuis te blijven. Als eerste voor mij persoonlijk dat ik ‘afhankelijk’ ben van mijn man, omdat ik geen inkomsten meer heb. Ik bouw ook geen pensioen meer op, dus dat zijn gevolgen op termijn, hier moet je wel over nadenken.

Het directe gevolg is dat je als gezin minder inkomen genereer. Nu werkt mijn man in de bouw en hadden wij voordat de knoop werd doorgehakt natuurlijk berekend of wij op 1 loon konden leven. Dit gaat eigenlijk best goed, maar ik let wel erg goed op wat wij uitgeven.

Ik hou alle uitgaven bij in een online huishoudboekje. Ideaal je ziet wat je vaste lasten zijn en wat je allemaal uitgeeft, soms ook confronterend. Toen ik stopte heb ik gebeld met de krant/energie/telefonie etc om te kijken of er over de prijs onderhandeld kon worden en in 90% van de gevallen was dat mogelijk door overstap of ander abonnement.  Het enige wat ik erg vond om te doen was om ons sponsorkind via woord en daad op te zeggen. Dit kostte meer dan €300 in het jaar dus was een hele bezuiniging.

Toch heb ik nog ‘inkomsten’van de aanrechtsubsidie zoals die vaak in de volksmond wordt genoemd. Dit wordt ieder jaar minder en in 2024 wordt dit gestopt. Ik krijg nu €75 in de maand van de belastingdienst.

Besparen:

Natuurlijk hebben wij bezuinigd op dingen. Nu kocht ik eigenlijk van alles het a-merk (zowel voeding als drogisterij artikelen) dus daar kon als eerste op bezuinigd worden. Het eerst werd er gekeken naar de luiers, want overdag 2 kinderen in de luiers en ’s nachts nog 3 (inmiddels nog maar 1 luier in de nacht) dus daar konden wij goed op bezuiniging. Boodschappen ook, beter op aanbiedingen letten en met het seizoen mee eten scheelt toch al snel een hoop.

Ik koop voor de kinderen nauwelijks nog dure merkkleding (alleen in de uitverkoop) want daar kan je natuurlijk ook op besparen. Nu lopen de kinderen er nog steeds leuk bij in leuke stoere hippe kleding alleen kost het wat minder!

Blijf ik thuis of ga ik weer werken:

Nog geen 3 weken geleden stond ik voor de keuze of ik ging solliciteren op een advertentie wat helemaal bij mij paste. Maar na nader te hebben geïnformeerd moest ik voor de jongste nog een hele dag opvang en als ze eenmaal naar school ging voor 2 middagen bso doen terwijl ik dan 20 minuten nadat school uit was klaar was met werken. Niet gesolliciteerd dus. Ik weet nog niet of ik weer ga werken. Misschien ga ik wel als vaste vrijwilliger aan de slag, wij redden het nu financieel ook en werken zou voor mij meer zijn dat je meer contact hebt met andere. Dit zal de toekomst uitwijzen hoe ik het ga ervaren als de jongste eenmaal op school zit. Het lijkt mij dat ik zeeën van tijd over heb (maar dat zal wel tegenvallen 😉 denk ik) Dus deze vraag kan ik nog niet beantwoorden want ik weet het zelf ook nog niet.

Vooroordelen:

Ja de vooroordelen over bewuste thuisblijfmoeders zijn er. Wij zijn lui, teren op de zak van onze man. wij versuffen en zijn dom. Ach als men dit wil denken prima! Je moet doen waar je je goed bij voelt en het moet financieel ga, ik kan niet in de portemonnee van iemand anders kijken.  Natuurlijk lijkt het mij ook weleens heerlijk om de kinderen weg te brengen op een dag dat ze het bloed onder je nagels vandaan halen, maar een werkende moeder zal ook weleens aan een thuisblijfmoeder denken als ze heen en weer moet naar de opvang of er een ziek kind is. Of je thuis bent of het combineert met werk, alles heeft voor en nadelen.

Conclusie:

Ik ben nog steeds erg blij met de keuze die ik heb gemaakt, wij kunnen het financieel opbrengen en er is rust in huis! Maar laten wij 1 ding proberen respecteer elkaars keuze of je nu fulltime werkt/thuisblijft of je doet het beide parttime doet. Ieder probeert het zo goed mogelijk voor het gezin/de kinderen te doen!

Lees ook:

Ben jij een thuisblijfmoeder?