Buikpijn, je kent het vast wel. Zo’n naar irritant stekend gevoel in je buikstreek. Of weet je het nog? Die keer dat je nog maar net op tijd bij de wc kon komen. Oef, wat een vervelende krampen had je toen. Waarschijnlijk iets verkeerd gegeten of een beginnend griepje. Of die keer dat je lichaam zo gespannen was dat je buikpijn kreeg. Het is voor veel mensen denk ik een herkenbaar iets, waar iedereen wel eens mee te maken heeft gehad. Het is, en voelt, niet fijn. Gelukkig gaat de pijn vaak na een poosje weer weg. En wat kun je je dan opgelucht en fijn voelen. Ook kinderen kunnen last hebben van buikpijn. Wist je dat het bij kinderen een veelgehoorde klacht is?
Buikpijn bij kinderen
Kinderen die last hebben van buikpijn, kunnen zich echt heel naar voelen. Er zijn kinderen die regelmatig rondlopen met pijn, zonder dat ze ziek zijn. Die klachten kunnen zo aanwezig zijn dat ze niet goed meer kunnen functioneren. Deze kinderen zijn geen aanstellers! Ze hebben echt pijn, ze voelen zich echt niet fijn, en ze hebben jou als ouder nodig. Maar hoe? Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat dit lastig is. Maar wat heel belangrijk is, neem je kind altijd serieus! Wat hij/zij zegt en ongeacht de leeftijd. Als je kind pijn heeft, waar dan ook, biedt je kind een luisterend oor. Laat weten dat je het vervelend vindt, probeer je kind af te leiden, en maak de buikpijn niet groter dan het is. Zo zijn wij ook begonnen met ons kind die altijd maar aangaf buikpijn te hebben.
De buikpijn van onze dochter
Toen ze nog niet goed kon praten gaf ze al signalen af, door te huilen en ‘auw’ te zeggen. Soms wijzend naar haar buik. Even een knuffel en daarna ging ze wel weer door met spelen. In de peutertijd kwamen we erachter, dat als ze aangaf buikpijn te hebben, ze korte tijd later naar de wc moest. Nadat ze zindelijk was geworden, merkten we dat ze de grote boodschap altijd bewaarde voor thuis. Bij een ander ging ze nooit voor een grote boodschap. Ja, en we weten allemaal dat dit niet goed is. Door je ontlasting op te houden kun je je ook heel naar voelen. Ons meisje werd ouder, maar de klachten bleven. Zowel overdag, als ’s nachts. Want ook midden in de nacht kon ze wakker worden van de pijn in haar buik. Wanneer ze ergens had gespeeld en wij haar ophaalden, kregen we steevast te horen dat ze daar ook had ‘geklaagd’ over buikpijn. Was het dan spanning? Of had het toch te maken met ontlasting?
We hebben wel eens een periode bijgehouden wat ze op een dag at en dronk. Gewoon om te kijken of we daar wat wijs uit werden. Zuivel, ze krijgt vast te veel zuivel dachten we. Maar nee, de klachten bleven terwijl de zuivel aan de kant was gezet. In haar jonge jaren zijn we ook wel eens met haar buikpijnklachten bij de huisarts geweest. We werden altijd serieus genomen, maar we kwamen niet echt verder. En dat is te begrijpen. Kinderen kunnen buikpijn voelen, terwijl de pijn ergens anders in hun lichaam zit. Dus is het wel echt buikpijn wat ze heeft?
School en buikpijn?!?
Ook op school had onze dochter last van buikpijn. Toen ze net naar school ging, dachten we dat het spanning was. Maar de pijn bleef. Tot een half jaar geleden kregen we van de leerkrachten nog regelmatig te horen ‘ze klaagt vaak over buikpijn’. Pffff ik werd er soms gek van. Wat is er met haar aan de hand? Wat kunnen we voor haar doen? Ik wist het niet, maar een ding wist ik wel. Dit is niet normaal. Een kind die zoveel buikpijn heeft, haar spel/bezigheden staakt vanwege de pijn…dat hoort niet. En daarom toch maar weer een afspraak gemaakt bij de huisarts. Misschien worden haar klachten wel veroorzaakt door een allergie? Deze vraag hebben we bij de huisarts neergelegd, er volgde een bloed-, urine- en ontlastingsonderzoek. Maar daar kwam niets uit, alles zou goed moeten zijn. Heel fijn om te weten, maar echt verder schoten we er dus ook niet mee op. Regelmatig kregen we de vraag ‘stelt ze zich niet aan?’ of werd er gezegd ‘het gaat vast een keer over’. Maar het ging niet over en ons meisje was soms echt niet zichzelf. Wat een tranen van verdriet en pijn zijn er gevallen. En van frustratie ‘mama, waarom heb ik toch altijd buikpijn?’ Maar wij als ouders wisten het ook niet, en vroegen ons steeds meer af ‘wat zou de oorzaak zijn?’
Buikpijn Kindercentrum
Via google kwam ik er achter dat er in Zwolle een Buikpijn Kindercentrum was geopend. Dit was af te reizen en daarom nam ik contact op. Nadat ik mijn verhaal had gedaan kreeg ik te horen dat we welkom waren voor een intake. Er werd duidelijk gezegd dat ze wilden gaan proberen om onze dochter te helpen, om achter de oorzaak van haar buikpijn te komen. Maar dat ze geen garanties kunnen geven of de pijn ook echt helemaal zal verdwijnen. Helaas konden we niet meteen komen, want er was een wachtlijst. Maar een intake stond gepland. We stonden er niet meer alleen voor. We kregen hulp.
Was het aanstellerij van onze dochter? Was het aandacht vragen? NEE! Hoe regelmatig dat ook tegen ons werd gezegd, dat was echt niet het geval. Voor de intake namen ze uitgebreid de tijd om een goed beeld te krijgen van de klachten. Aan het eind van de intake kregen we te horen wat hun behandelplan zou zijn. Wij gingen akkoord. Bij de eerste afspraak kwamen ze erachter dat onze dochter een scheefstand in haar rug/bekken had. Waarschijnlijk het gevolg van de snelle bevalling. De scheefstand werd als eerste aangepakt. Ook was haar ontlastingspatroon niet goed. Daar gingen ze ook mee aan de slag. En ten positieve. Terwijl ze voorheen lang op de wc zat en ze een onregelmatige ontlasting had, is dat nu echt verleden tijd. Ze komt gewoon blij terug van de wc en zegt dan vrolijk ‘zo, ik heb even lekker gepoept joh’. Geen moeite en geen pijn meer. We weten niet wat we meemaken. Onze dochter ondergaat met plezier de behandelingen. Je merkt dat ze bij het Buikpijn Kindercentrum Zwolle gespecialiseerd zijn in het werken met kinderen, ze doen dit op een leuke speelse en duidelijke manier.
Buikpijnvrij
Helemaal buikpijnvrij is ze nog niet. Maar dat is logisch, als je 6 jaar klachten hebt zijn ze niet zomaar ineens over. We zien dat ze baat heeft bij de behandelingen, haar buikpijnklachten zijn sterk verminderd. Er gaan nu dagen voorbij dat we haar niet hebben gehoord over buikpijn. Wij zijn erg blij dat we deze stap hebben ondernomen. Eindelijk weten we een aantal oorzaken, en daar wordt aan gewerkt. Wat ook fijn is; je hebt geen verwijzing nodig van de huisarts om naar het Buikpijn Kindercentrum te gaan.
Er worden steeds meer praktijken geopend die gericht zijn op het behandelen van buikpijn bij kinderen. Heb je ook een zoon/dochter die kampt met buikpijn, google eens welke het dichtst in de buurt zit en neem eens contact op. Wie weet wat ze voor jullie kunnen betekenen!
Fijn om te lezen dat het beter gaat en wat een goede tip zeg!
Goed dat dit bestaat omdat er echt zoveel kinderen zijn die hier jarenlang last van hebben.
Mijn dochter had dit vroeger ook zo lang…..
Wat fijn zeg dat het nu beter gaat! Fijn dat je over die buikpijncentrum schrijft. Ik had er nog nooit van gehoord.