Ik heb al heel veel soorten oorlogsboeken gelezen, van kinderboeken tot romans. Vaak hele spannende verhalen, met dappere oorlogshelden in de hoofdrol. Maar het boek, De oorlog die mijn leven redde, is anders, het verhaal speelt zich af in de oorlog, maar de oorlog voert niet de boventoon. Het is ook geen verhaal over dappere oorlogshelden. Hoewel de hoofdpersoon in dit verhaal wel dapper is, daar kom je al snel genoeg achter als je gaat lezen.
Het verhaal ‘De oorlog die mijn leven redde’
De 9 jarige Ada neemt je mee naar Engeland, naar het jaar 1939. Samen met haar moeder en broertje Jamie wonen ze in een appartement in Londen. Vader leeft niet meer. Ada is geboren met een klompvoet waar nooit iets aan is gedaan. Haar moeder schaamt zich voor Ada en houdt haar binnen. Ada is in al die jaren nog nooit buiten geweest, het enige contact wat Ada met anderen heeft is via haar broertje of door vanachter het raam te zwaaien naar mensen die voorbij komen.
De schaamte voor Ada gaat zo diep bij moeder, dat ze Ada lichamelijk en geestelijk mishandeld. ‘Zet maar ‘es een pot thee voor me,’ zei mam. ‘Doe je iets nuttigs.’ of ‘Wees blij da ik het volhou met je, da’s lastig genoeg.’ Dit valt misschien nog mee bij wat je later zult lezen. Ada wordt voor straf door haar moeder een nacht in het keukenkastje gezet.
Leren lopen
Ada heeft door haar klompvoet nooit leren lopen en is daar ook nooit voor aangemoedigd. Op een dag besluit Ada zichzelf te leren lopen. Dat doet ze als haar broertje naar school is en haar moeder naar het werk. Niemand mag weten waar ze mee bezig is. Dan wordt er op een dag aangekondigd dat de kinderen uit Londen geëvacueerd moeten worden, ze zullen naar het platteland worden gebracht. Moeder vindt het niet nodig dat Ada ook gaat en besluit dat alleen Jamie geëvacueerd wordt. Maar Ada is niet van plan om alleen achter te blijven en vlucht stiekem met Jamie mee.
Verband voor de klompvoet
Wanneer ze aankomen op het platteland komen ze in huis bij mevrouw Susan Smith. Het in huis nemen van Ada en Jamie gaat niet echt van harte, toch ontstaat er langzaam een band. Voor Ada en Jamie gaat er een wereld open. Het leven hier blijkt veel beter te zijn dan ze gewend zijn. Ze hebben elke dag te eten, gaan elke dag in bad, worden meegenomen naar de dokter, Ada krijgt verband om haar klompvoet, ze worden voorgelezen en Ada mag ‘gewoon’ naar buiten. Wat geniet Ada daarvan!
Ze vindt het heerlijk om buiten te zijn en om met het paard Butter om te gaan. Toch blijken er hier ook wel wat moeiten te zijn. Jamie mag naar school, maar Ada is niet welkom op school omdat ze niet ‘leerbaar’ zou zijn. Ze leert van Susan hoe je om kunt gaan met negatieve reacties ‘die kromme poot zit een heel eind van mijn hoofd‘ en ze leert om op zichzelf te vertrouwen. Maar kan ze bij Susan blijven? Wat als de oorlog voorbij is?
Mijn mening
De oorlog die mijn leven redde is een mooi, aangrijpend en levensecht verhaal. De schrijfster schrijft zo beeldend dat ik al op de eerste bladzijde helemaal in de persoon Ada zat. Het verhaal komt echt goed binnen. Mishandeling, verwaarlozing, negatief zelfbeeld, zijn onderwerpen die terugkomen in het verhaal. Best heftig om te lezen hoe Ada dit ondergaat. Aan de andere kant wordt het niet te heftig beschreven. Daarnaast vind ik het ook erg mooi dat het tegenovergestelde aan bod komt. Ada krijgt ook te maken met liefde en vertrouwen, je wordt helemaal meegenomen in dat proces. Je voelt hoe lastig het is voor Ada. De afloop had ik niet zien aankomen en was voor mij onverwacht.
Het boek is een jeugdboek en geschreven voor kinderen vanaf 10 jaar. Maar ook ouderen zullen dit een prachtig boek vinden en uit willen lezen als ze er eenmaal in begonnen zijn. Als je eenmaal begint met lezen laat het boek je niet meer los. Ik vind het een erg mooi boek, en wat mij betreft mag er een vervolg komen. Ik denk nog regelmatig aan Ada. Hoe zal het nu met haar zijn?
Informatie
Auteur: Kimberly Brubaker Bradley.
Uitgeverij: Callenbach.
Uitvoering: Hardback.
Pagina’s: 254 pagina’s.
Verschijningsdatum: 10-01-2017.
ISBN: 9789026621857.
Lees ook:
Heb jij al eens het boek “De oorlog die mijn leven redde” gelezen?
*Voor dit artikel hebben we een recensie-exemplaar ontvangen*
Klinkt zo zielig….