Tijdens het oudergesprek van de oudste (groep 7) merkt de juf op dat ik alvast wat Open Dagen kan bezoeken. “Nu al?” is mijn allereerste reactie. Ik vind het maar gedoe en eigenlijk staat mijn hoofd er door de verhuizing niet naar. Het wordt teveel.
Dan komt er een Facebook evenement op mijn tijdlijn voorbij van een middelbare school komende zaterdagochtend. Ik zet de status op geïnteresseerd en zie meer bekenden die gaan. De juf geeft aan dat deze school wel eens bij onze dochter kan passen. Ik besluit er onaangekondigd en carte blanche heen te gaan.
De ochtend van de Open Dag
De meisjes zijn vroeg wakker en zijn hongerig. Ik help de jongste vast met aankleden, dan zijn we al op de helft. Na het ontbijt vertel ik dat we naar een Open Dag van een school gaan, een school voor grote kinderen. Daar hebben ze wel oren naar en de oudste begint te glimmen. Ze heeft er op school over horen praten en weet er meer van dan ik had verwacht. Ze staat als eerste klaar en ik geef haar de tip onderweg op te letten. De lengte van haar fietsroute moet ze toch in haar overweging meenemen.
Het blijkt een drukte van jewelste. Toch geven twee toonaangevende dames iedereen een hand bij de toegangsdeur. Ze heten ons welkom en zo voelen we ons ook. Dit is wel andere koek dan een basisschool, de jongste moet even wennen aan de hoge traptreden. Dochterlief, de 7e groeper, krijgt een map uitgereikt met pen, plattegrond en een puzzeltocht. Mocht ze alle stickers van de bijbehorende opdrachten verdienen, dan mag ze na afloop een cadeautje ophalen. Bijkomend voordeel is dat we dan alle verdiepingen en gebouwen wel gezien hebben onderweg.
De Open Dag activiteiten
Overal staan docenten, begeleiders en enorm veel leerlingen om ons te woord te staan. Ze wijzen ons de weg, bieden drinken en lekkers aan of maken een praatje. Er hangt een rumoerige maar vrolijke stemming. Ik kijk mijn ogen uit. Veel jongeren bezoeken de Open Dag met beide ouders, verzorgers. Ook zijn er best wel wat jongere broertjes en zusjes mee. Eigenlijk is het best leuk en zoals ik zei tegen een oud-klasgenoot die ik er tegenkwam: “Het is hier warmer dan in de speeltuin”.
Bij het Scheikundelokaal mogen de bezoekers een proefje doen en een eigen stuiterbal maken. Ze krijgen ieder een eigen begeleider (leerling) en een bril en jas aan. Ze mengen de substanties ( azijn en latex) en er wordt uitgelegd wat er gebeurd. En ze vinden het maar wat leuk. In het Wiskundelokaal liggen er rekenkundige puzzels uitgestald en jong en oud probeert ze op te lossen. De Dramadocente nodigt alle jongeren uit om deel te nemen aan een workshop, afgewisseld door uitvoeringen van haar leerlingen. In het gymlokaal kunnen ze even stoom afblazen. Bij Duits kan je een quiz doen en in het Kunstlokaal staan allerlei kunstwerken uitgestald. Ieder vak doet zijn best en zet zijn beste beentje voor. Ik ben erg onder de indruk.
Een trip down memory lane
Ik was nog niet half binnen in de middelbare school en ik kom oud-klasgenoten tegen. Ik heb mijn onderwijs genoten in dezelfde plaats, maar op een andere school. Deze leeftijdsgenoten heb ik 25 jaar niet gezien en uitgerekend vandaag kom ik er meerdere tegen. Ik kan mij niet heugen dat wij zo’n uitgebreide Open Dag hebben genoten in mijn tijd. Wel weet ik mijzelf te herinneren dat je de juiste persoon op moest zoeken om een antwoord op je vraag te krijgen. Maar dat er overal snoepjes, drinken en hebbedingen uitgedeeld werden staat mij niet helder op mijn netvlies. Er is een hele nieuwe wereld voor ons opengegaan en ik ben benieuwd naar de volgende Open Dag. Onze dochter heeft genoten van dit tipje van de sluier en het Middelbare schoolleven smaakt naar meer.
Mijn dochter zit in groep 7. Ik hoorde pas ook dat ik allang open dagen had moeten bezoeken. Blijkbaar moet je ze zodra ze in groep 8 zijn al inschrijven, ruim voor de kerstvakantie Tja, nu zijn we te laat. Dat heeft school niet gemeld. Dan maar iene miene mutte doen.