Sinds een paar maanden ben ik lid van een groep van uitvaartprofessionals. Deze groep is opgezet met de intentie om meer bewustwording te creëren onder de mensen. In de praktijk blijkt dat er een hoop onduidelijkheid bestaat over de mogelijkheden en onmogelijkheden omtrent de laatste reis van het menselijk lichaam, de uitvaart. Thuisleven is als doorgeefluik aangemeld. We willen graag ons platvorm inzetten om een brug te slaan tussen de professional en de onwetende burger, want als er één zaak in het leven onvermijdelijk is, dan is het de dood wel.
Maak van je hart geen moordkuil, maar spreek je uit!
Het grootste punt waar uitvaartprofessionals tegen aan lopen in de praktijk blijkt de onwetendheid van de nabestaanden, de achterblijvers. Mensen spreken zich tijdens het leven niet uit over de wensen en laten nabestaanden achter met vragen. De gevolgen hiervan kunnen groot zijn en zijn vaak niet voorzien door de overledene. Wanneer zelfs de keuze tussen begraven of cremeren niet uitgesproken of zelfs vastgelegd is, kunnen grote problemen ontstaan. Nabestaanden hebben soms ergens iets opgevangen en er kan verkeerd geïnterpreteerd zijn. Wanneer de meningen tussen de nabestaanden verdeeld zijn, kan dit in het uiterste geval zelfs leiden tot het uiteenvallen van hele families.
Door al tijdens het leven stil te staan bij de dood en het optekenen van je wensen voor overlijden, kan er zoveel leed bespaard blijven. Deze wensen zijn niet beperkt tot de erfenis in geld en bezit en de fysieke uitvaart maar ook het ondergaan van eventuele toekomstige zorg. Wie mag en wil er voor het hondje of zelfs de kinderen zorgen? Waar ligt voor mijn persoon de grens van ondragelijk lijden? Wil ik mijn lichaam ter beschikking stellen van de wetenschap? Mogen mijn organen gedoneerd worden? En meer, veel meer.
Wie kan je helpen bij het optekenen van je uitvaartwensen?
We kennen allemaal het bestaan van een testament en de gang naar de notaris wel. Maar is dat allemaal wel noodzakelijk? Kan je het niet gewoon op een papiertje schrijven? De regels omtrent het algemene erfrecht zijn wettelijk bepaald en met waarborgen omkleed. Sluit dit volledig aan op mijn wensen of wil ik afwijken van hetgeen al door de wetgever geregeld is? Zijn er bijzondere omstandigheden: zijn er kinderen in het spel, zijn er wellicht zakenpartners, bezittingen in het buitenland of is er al het één en ander geregeld in de huwelijkse voorwaarden. Wat zijn de mogelijkheden? Wie kan mij hierbij helpen of bijstaan?
Hiervoor zijn tal van partijen opgestaan. De één uit een ideëel oogpunt, de ander zag een commercieel gat in de markt. Een nalatenschapscoach kan helpen bij het opstellen van je wensen maar ook bij de afwikkeling van de nalatenschap. Zo hoeft een familielid niet benoemd te worden tot (testamentair) executeur en is er voor iedereen de ruimte om te rouwen i.p.v. te regelen. Deze coach kan ook de juridische taal van de notaris uitleggen in begrijpelijk taal en neemt meer tijd en ruimte voor het optekenen van de wensen.
Er zullen op Thuisleven meer artikelen gepubliceerd worden om meer bewustwording te creëren en kennis over te dragen over de uitvaart. De belangrijkste boodschap vooralsnog is hopelijk overgekomen: SPREEK JE UIT!
Dit artikel is geschreven onder auspiciën van Fonckle | Coach in nalatenschap en Erf Goedt nalatenschapsbegeleiding voor en na.
Lees ook:
- Het overlijden van een huisdier
- Kan je ook belastingvrij schenken voor de woning van je kind boven de 40?
Spreekt je familie over de dood of wordt het onderwerp doodgezwegen?
Bron afbeelding: Pixabay
wij praten niet over dit onderwerp en ik sta er eigenlijk nooit bij stil.
Dit zet mij wel aan het denken. Vooral dat ik al een tijd zeg dat ik een uitvaartverzekering moet afsluiten. Want je weet het nooit natuurlijk. Ook die wensen heb ik eigenlijk nog nooit zo over na gedacht. Een ding heb ik wel trouwens. Ik wil dat mensen niet alleen maar zwart dragen maar ook kleur.
Het wordt hier niet echt doodgezwegen, maar het is ook niet per se hét onderwerp tijdens de thee. We weten aardig van elkaar wat we ongeveer willen, maar dat komt in veel gevallen ook neer op ‘niet te moeilijk doen, jullie zijn er nog, ik niet meer, dus kijk maar wat jullie het beste uitkomt’. En ik heb wel ergens een boekje liggen met liedjes die van mij wel gedraaid mogen worden.
Het is maar waar je mee bezig wil zijn, ieder zijn eigen keuze natuurlijk.
Dat is inderdaad een belangrijk punt. Van de meesten om hen heen weet ik het wel, maar toevallig hoorde ik laatst ook van iemand die niks had doorgegeven. Ook niet na herhaaldelijk vragen. Sja, dan moet je wat verzinnen.
Wij weten duidelijk van elkaar allemaal wat we willen gelukkig
Ik denk dat ik nog te jong ben. Natuurlijk heb ik al wel wensen, maar delen is niet meteen nodig. Soms komt het gewoon aan bod aan de tafel.
Ik had het hier laatst nog over met mijn vriend. Het wordt niet echt besproken bij mijn ouders thuis, maar ik wil het wel heel graag weten, dus ik wil het met ze gaan bespreken. Mijn vriend en ik weten het wel van elkaar. Ik vind het belangrijk om te doen. Wat een goed artikel!!!
Goed om dit bespreekbaar te maken. Het is geen leuk onderwerp, maar toch belangrijk alles duidelijk te hebben voor nabestaanden.
Het is zeker belangrijk om je wensen m.b.t. je uitvaart te bespreken of in ieder geval op papier te zetten. Zowel mijn man en ik zijn bekend met met elkaars wensen als het zover is. Qua muziek, soort kist, begraven of cremeren en dat we organen willen doneren.
Hier wordt er wel over gepraat, en mijn ouders hebben geloof ik scenario’s klaar liggen.
mooi stuk en eigenlijk moet je het er ook gewoon over hebben.
Ik vind het goed dat jullie dat doen. Ik ben zelf vooral aan het ‘struisvogelen’, ik heb erg veel moeite om dit soort onderwerpen onder ogen te komen.