Als je al meer dan een decennium werkt voor een van de grootste petrochemische bedrijven ter wereld, dan is het woord “veiligheid” een diep geworteld begrip. Bij de normaalste activiteiten, zoals een afsluiter dichtdraaien, of een rekje ophangen, word je getraind om altijd van tevoren even na te denken over de potentiële consequenties van wat je doet. Helm en veiligheidsbril op, brandvertragende kleding aan, handschoenen, en werkschoenen met stalen neuzen. Hoort er allemaal bij en is iets waar je na jaren ook niet meer vreemd van opkijkt. En omdat je als manager een voorbeeldfunctie hebt, is veiligheid meer een levensstijl dan een werkproces. Het is dan ook niet gek dat je deze focus op veiligheid ook buiten de poort van de fabriek niet meer uit kunt zetten.

Veiligheid

Bij ons in het gezin heeft mijn persoonlijke focus op veiligheid een extra twist gekregen. Namelijk, in tegenstelling tot veel vaders, ben ik niet vanaf de geboorte van mijn kinderen met ze meegegroeid, maar plotsklaps geconfronteerd met 4 kinderen die toen in de leeftijd van 8, 6, 4 en 2 waren. Tja, dat krijg je met een modern samengesteld gezin. Van de ene op de andere dag ben je ineens verantwoordelijk (naast mama natuurlijk) voor de veiligheid van 4 jonge energieke telgjes die allemaal een eigen willetje hebben. En dan krijgt bij mij het gevoel voor veiligheid ineens een nieuwe dimensie. Dit is overigens niet een overdreven aandacht voor alles wat mogelijk pijnlijk of gevaarlijk kan zijn, of kinderen die niet buiten mogen spelen en altijd overal een helm bij moeten dragen. In tegendeel, vrij kunnen spelen hoort natuurlijk bij het opgroeien van kinderen en een blauwe plek of schram op z’n tijd hoort daar ook bij.

Kidsproof

Nee, ik kijk vooral naar de veiligheid van hun omgeving. Welke risico’s zijn er en hoe kunnen we ze reduceren? Bijvoorbeeld, wist je dat het aantal kinderen dat overlijdt na een val ca. 0.3 per 100.000 kinderen per jaar is.[1] Gelukkig een heel laag getal. Echter ziekenhuisopname a.g.v. verwonding door een val is al snel 200 per 100.000 kinderen per jaar en een bezoek bij de eerste hulp schiet al snel naar 5000 kinderen per 100.000 per jaar (5%). Kortom, een verwonding door vallen is binnenshuis het grootste risico’s op letsel. Veelvoorkomende andere zijn brand en verbranding, CO-vergiftiging, verstikking, snijwonden, vergiftiging, wurging en verdrinking.

Binnenshuis kun je dan ook veel doen aan het reduceren van deze risico’s. Veel zullen jullie vast bekend zijn. Zoals oppassen met kaarsen en open vuur. Installeer CO-detectors. Houd kleine onderdeeltjes of spulletjes weg bij kleintjes en zorg voor geschikt speelgoed. Ruim messen netjes weg en buiten bereik van de kleintjes. En als je met een mes in je handen loopt, houd het mes tussen duim en wijsvinger omlaag gericht vast. Zo voorkom je dat een ukkie gestoken wordt als hij of zij plots de bocht om de keuken in rent. En de vergrendeling op het kastje met was- en schoonmaakmiddelen kennen we ook allemaal. Net zoals het bij elkaar binden van kabels en opbergen van je GSM-laadkabel. De gebruikelijke risico dekkende maatregelen.

Is de buurt ook Kidsproof?

Maar kijken jullie ook wel eens naar hoe kidsproof jullie buurt is? Ik wel. Want ook hier kan er veel fout gaan. Tezamen met de kinderen ben ik alle speelplaatsen, speeltuinen, grasveldjes, wegen en hoofdwegen etc. in onze omgeving eens kritisch gaan bekijken. Dan ben ik niet op zoek naar een stukje hout waar ze een splinter aan kunnen overhouden. Maar eerder, wat is de conditie van de speeltoestellen? Zijn ze nog heel? Steken er geen scherpe voorwerpen uit zoals spijkers of glas? Zo word ik altijd vrolijk als ik een mooie nieuwe voetbalkooi ergens opgesteld zie staan. Omdat er geen net is, is verstikking geen risico meer. De spijlen zijn zo dicht op elkaar geplaatst dat het voor kinderen niet mogelijk is om er met hun hoofd in klem te komen zitten.

Ook zijn ze bestand tegen geklauter of zelfs baldadigheid van groteren kinderen. Onder de klimtoestellen zie ik graag een dikke laag zuivere zand. Dat valt een stuk prettiger. Ook voor papa als hij bij het meeklauteren ook uit het toestel dondert. Een ander risico op ernstig letsel of erger zijn auto-ongelukken. Sterker nog, doodsoorzaak nummer 1 onder kinderen jonger dan 16 jaar is a.g.v. verwondingen opgelopen tijdens een auto-ongeval. Een speeltuin of speelplaats naast een hoofdweg die is afgezet met een muurtje is veiliger dan gewoon een grasveldje. Als er dan ook nog her en der strategisch een rampaal staat opgesteld, dan kun je er bijna zeker van zijn dat de grootste risico’s voor je kinderen inderdaad beperkt blijft tot de gebruikelijke blauwe plek, schram of splinter. Een prettige gedachte niet alleen voor kind, maar ook voor papa en mama

Lees ook:

Spelen jullie kinderen graag buiten?