Wat ben ik blij dat we net een nieuwe televisie hebben want op onze oude beeldbuis had ik deze film denk ik niet uitgekeken. We zijn het ondertussen zo gewend al die Computer Generated Imagery dat we een oudere film (The conversation) uit de doos met mindere kwaliteit beeld niet fijn meer vinden om te kijken.
The conversation
Maar dit verhaal is wel heel boeiend. Harry Caul (gespeeld door een nog vrij jonge Gene Hackman) is afluister (geluids-) expert, maakt zijn eigen afluister apparatuur en is heel integer. Hij “volgt” een jong stel op Union Square en vangt zo flarden van hun gesprek op. Maar hij lijkt door het gesprek van de twee jongelui paranoia te worden. Hij krijgt beetje bij beetje meer te horen van het gesprek en is ervan overtuigd dat er een moord gaat plaats vinden. Hij wordt zelfs verleid door een prostituee die natuurlijk zijn geluid opnamen steelt. Hij kan op de duur zijn geweten en zijn werk niet meer van elkaar scheiden. Wel of niet de tapes inleveren bij zijn baas of …
Wat vinden wij ervan?
Het is vooral leuk om de film te kijken voor de toen nog jonge acteurs die je nu in tal van andere films tegenkomt. Gene Hackman in zijn jonge jaren en Harrison Ford nog zonder alle rimpels. Maar ook het verhaal is nog van deze tijd. Hoeveel privacy heb je nog? Francis Ford Coppola zoekt hier de toen geldende grenzen op. Volgens mij zijn wij ondertussen wel wat meer gewend. Steeds meer stukjes van de puzzel vallen op hun plaats en de film blijft boeien. Deze film werd in 1974 genomineerd voor een Oscar voor Beste film.
Recente reacties