Een tijdje gelden kwam mijn vriendin ineens met een grote doos aanzetten. “Hier,” zegt ze, “echt iets voor jou, techneut!”. Eigenlijk zegt ze relatief vaak iets dergelijks tegen mij. En meestal betekent het: “Ik snap er geen snars van of het is iets technisch waar jij vast blij van wordt.” De doos die ze me gaf viel, gelukkig voor mij, in de tweede categorie. En ja, het is inderdaad iets technisch en ik word er inderdaad blij van! Het bleek namelijk een DR1 Official Race-drone van “Air Hogs” te zijn! Een heuse indoor race-drone. Speelgoed voor mannen.
Echt tijd nemen om de doos eens goed te bekijken, heb ik niet gedaan. Aanvankelijk begreep ik dus niet goed waarom de doos zo groot was voor de relatief compacte drone die door het venstertje zichtbaar was. Het apparaatje is namelijk ongeveer 10 cm hoog en 15 cm in doorsnee. De compacte controller die erbij zat, verwachtte ik wel. Maar de VR-bril die erbij zat, verwachtte ik niet! Blijkt dat deze Air Hog uitgerust is met een heuse digitale camera in de neus van het toestel. Nu was ik helemaal geïntrigeerd.
Airhog
Het bedrijfsklaar maken, bleek een makkie ondanks de wat drukke en minder overzichtelijke beschrijving. Men heeft er namelijk voor gekozen om een enkele beschrijving te drukken met daarin verschillende talen tegelijk. Dus je de Nederlands beschrijving bij het plaatje een beetje zoeken tussen de vele andere talen. Maar omdat ik een techneut ben, heb ik de beschrijving snel naast me neergelegd. Immers starten is zo simpel als batterijen erin, drone aan, controller aan, en vliegen maar! Nou ja, in theorie dan. Mijn eerste pogingen leiden tot een crash tegen plafond, vloer, bank en vervolgens eindigde het apparaat in onze plantenbak waar het ernstige schade deed aan onze arme kansloze plant. Gelukkig is de drone degelijk gemaakt en lijkt deze tegen een stootje te kunnen. Poging twee was niet veel beter. Nu sneuvelde er gelukkig geen onschuldige plant, maar moesten er wel twee kinderen achter de bank wegduiken.
Dus besloot ik op mijn studeerkamer verder te gaan met testen. (Tot groot ongenoegen van mijn kinderen die niet mee mochten) Daar aangekomen heb ik toch maar een blik geworpen op de handleiding (Een gevalletje RTFM dus. “Read The F***ing Manual) Dit leerde me dat je de drone kunt trimmen zodat hij netjes blijft hangen en welke controller er voor omhoog en omlaag is en welke voor de andere richtingen. En wat blijkt, na ongeveer 3 nieuwe pogingen lukt het me aardig om de drone de kamer rond te sturen. Een stijle leercurve dus. Ten minste, totdat je het knopje van “Beginner” naar “Advanced” zet. Dan reageer hij zo heftig dat ik zelf onder het bureau moest duiken. Terug naar “beginner” stand voor mij.
Oefenen met camera
Tijd voor een oefening met de camera. Hiervoor kun je de gratis Air Hog app downloaden. Na wat gerommel met mijn GSM in de headset, ben ik tot de ontdekking gekomen dat het feit dat ik een bril draag, het gebruik van deze optie erg lastig voor me maakt. Erg jammer, want je kunt inderdaad in real-time vanuit de camera in de neus van de drone “mee vliegen” terwijl je coole stunts uithaalt. Het vereist wel wat oefening en bekendheid met de controles van het toestel. Om toch een fatsoenlijke test uit te voeren, heb ik hem op de neus van mijn oudste zoon Daan gezet.
Het feit dat hij geregeld enorme kreten van opwinding slaakte terwijl het apparaatje onder de tafel door en over de boekenkast scheerde, zegt genoeg over het realisme van de app. Hij vond het helemaal geweldig en hij stormde naar onder om het zijn broertje en zusjes te vertellen. Ondertussen heb ik de gemaakte video middels het bijgeleverde kabeltje even over gesluisd naar mijn PC. Dus tegen de tijd dat de andere 3 boven waren, konden ze allemaal van papa’s vliegkunsten genieten. Mijn talenten als piloot werden snel legendarisch. Het feit dat hij automatisch kan opstijgen en landen heb ik de kids maar niet verteld. Een beetje magie mag er wel blijven, vind ik.
Laat je de kinderen zelf vliegen of niet?
Ze zelf laten vliegen bleek overigens een minder strak idee. Binnen no-time, doken er 4 kinderen en een papa weg voor een op hol geslagen vliegtuigje. Een bepaalde maten van vingergevoeligheid is er dus wel voor nodig die onze twee oudste, ondanks het feit dat ze ouder dan de voorgeschreven 10 jaar zijn, wellicht nog niet hebben. Sterker nog, ik denk persoonlijk dat ik dit leuke speeltje niet snel aan een 10-jarige zou geven, omdat de besturing toch erg lastig blijkt.
En na het incident met de kortgeschoren kamerplant, moet ik er niet aan denken wat er zou gebeuren als deze luid zoemende vlieginstrument in de prachtige lange haren van mijn dochters verzeilt raakt. Mijn advies voor de langharige vliegeniers onder ons is dan ook de haren in een staart of zelfs ingevlochten te houden. Want hij vliegt er gemakkelijk in, maar gaat er waarschijnlijk maar moeilijk weer uit.
Desalniettemin is het een ontzettend cool stukje speelgoed voor jong en oud. De foto’s en video’s die je ermee kunt maken zijn leuk, maar vooral het mee vliegen zal de jongere vliegeniers onder ons enorm aanspreken.
Info en waar te koop
De Air Hogs DR1 Official FPV Race drone is o.a. te koop bij Intertoys voor €84,99
Lees ook:
* Voor dit artikel hebben we een review-exemplaar ontvangen *
Nou… die moet hier maar niet in huis komen… ik voorzie grote problemen en gebroken vazen 😉
Dat zouden mijn mannen ook echt geweldig vinden
wat een geweldige review, ik heb me echt ziek gelachen 😀 maar het lijkt me wel een heel grappig cadeau 😀
Hihihi… leuk eens een artikel van een man en voor mannen….