Mijn hart bloeide op toen ik het Basisboek Japan, geschreven door Aya Nishimura kreeg om te reviewen. Wij zijn een paar keer in Japan geweest, hebben een grote liefde voor het land gekregen en hebben daar steeds heerlijk gegeten. Een kookboek dat je de basis van de Japanse keuken leert en ook nog toegankelijk is, is een welkome aanvulling voor thuis.
Basisboek Japan
Je moet even door de kaft van dit boek heen: het Basisboek Japan is uitgegeven in een stevige hardcover in rood met wit. Geen mooie foto of tekst, maar witte rijstkorrels die over een rode achtergrond naar beneden vallen. Maar sla het boek vooral open. Dan zie je al gauw heerlijke gerechten gefotografeerd in zachte kleuren, een helder lettertype en duidelijke, rechtdoorzee tekst.
Het begint met te vertellen dat de Japanse keuken niet moeilijk is, als je een aantal basisingrediënten als voorraad in huis hebt. Dan kun je al gauw hetzelfde eten dat Japanners ook thuis eten. Een aantal populaire gerechten zijn in het boek opgenomen en veel daarvan herkenden wij ook omdat we die in Japan gegeten hadden. Nu kunnen we ze zelf ook maken! Ze zijn niet moeilijk te maken, er staat overzichtelijk bij wat je vers en wat je uit de voorraad nodig hebt en hoe je het maakt. Een aantal technieken staan apart in het boek uitgelegd evenals samengestelde ingrediënten die je zelf kunt maken in plaats van te kopen. Heerlijk, makkelijk en nodigt uit om aan de slag te gaan. Kortom, een aanwinst in de keuken.
Japanse basisingrediënten
Een blik op de gerechten leert dat je moet zorgen dat je eerst een voorraad aan Japanse basisingrediënten in huis hebt, want anders kun je bijna geen enkel gerecht goed maken. En daar stuitte ik op een probleem. De Aziatische keuken in Nederland is eerder gericht op Chinees en Indonesisch maar niet echt op Japans, in ieder geval niet in onze regio en niet wat we zo op internet konden vinden. We kunnen wel een aantal basisbenodigdheden vinden, maar zeker niet alles. En die basisbenodigdheden zijn vaak ook nog eerder Chinees dan Japans. Mijn doel was om deze review te schrijven nadat we een aantal recepten hadden uitgeprobeerd, maar dat is niet gelukt. Dat ligt niet aan het boek, want dat is goed, maar het wordt wel moeilijk als je de helft van je recept en dan vooral het smaakbepalende deel van het recept niet kunt vinden.
Wat vind ik er van?
Het boek ziet er van binnen luchtig, goed leesbaar en makkelijk uit met mooie foto’s van gerechten. De recepten zijn overzichtelijk en alles wordt op een eenvoudige wijze uitgelegd. De selectie van recepten geeft een goed beeld van wat wij in Japan tegenkwamen. De uitleg met hoe je de stap naar de Japanse keuken kunt maken is helder en met wat betere verkrijgbaarheid van ingrediënten is dit boek een pareltje voor in de keuken. Wellicht dat dit boek beter tot zijn recht komt in de grote steden zoals in de Randstad waar de verkrijgbaarheid van ingrediënten wellicht beter is. Een andere optie voor ons is om te kijken naar onze oosterburen en een bezoek te brengen aan Düsseldorf, waar zich een grote Japanse gemeenschap bevindt.
Als je houdt van je vierpotige spinnende huisgenoot en hem/haar nog meer in de spotlights zou willen zetten, is dit het boek voor jou. Crazy Cat Lady Boek van Elke van Huffel met tekeningen van Niet Nu Laura is een ode aan je kat. Veel weetjes, veel doe-dingen en tips hoe je je liefde voor je huisdier aan de hele wereld kunt laten zien.
Crazy Cat Lady Boek
Zoals de titel al zegt is dit een boek geschreven door een Crazy Cat Lady, voor andere crazy cat ladies. Het leest vlot weg en ieder pagina die je omslaat geeft weer nieuwe verrassingen. Weetjes, feiten en tips over katten en mensen die katten hebben. Pagina’s die uitnodigen om zelf creatief te worden in het uiten van je liefde voor je kat. Tips om je instagram bij te werken zodat je een nog groter publiek krijgt aan wie je je liefde voor je kat kunt laten zien. Een boek dat je op weg helpt om uit de kast te komen als crazy cat lady en daar trots op te zijn.
Het is geen boek met hoe je het beste voor je kat kunt zorgen. Wat de schrijfster al in de inleiding zegt: daar zijn anderen voor. Dit is niet mijn eerste kattenboek (ja, ik ben ook een in-de-kast crazy cat lady). Ik had al “Hoe werkt mijn kat”, een handleiding van een dierenarts en een industrieel ontwerper met nuttige tips over je kat in de vorm van een apparaat-handleiding wat grappig was. Daar sprak veel functionaliteit uit maar niet heel veel liefde. “How to tell if your cat is plotting to kill you?” zegt al genoeg in de titel. Een grappig boek, maar je kijkt daardoor met andere ogen naar je kat.
Nee, dan dit boek: iedere pagina straalt liefde voor je kat uit. Iedere pagina straalt spelen met je kat uit. Iedere pagina straalt gezellig op de bank liggen met je kat uit. En ondertussen krijg je ook nog heel wat nuttige informatie over je kat mee.
Wat vind ik ervan?
Ik vond het een prettig en warm geschreven en getekend boek. Tips over hoe met je kat om te gaan, leuke tekeningen en het nodigt uit tot creativiteit. Ik zal niet gauw mijn liefde voor mijn katten aan de wereld laten zien dus die tips gingen aan mij voorbij, maar ik zit dan ook nog in de kast. Als je van je kat houdt en die liefde verder wilt uitbouwen is dit zeker een aanrader.
Info en waar te koop
Auteur: Elke van Huffel Laura Janssens
ISBN: 9789461319081
Uitgeverij: Uitgeverij van Halewyck
Crazy Cat Lady Boek is oa. te koop bij Bol.com
Als je in bent voor een serieuzer onderwerp aan de hand van kunst, dan kan ik je deze kunstfilm aanraden. Botticelli: Inferno gaat over de kunstenaar Sandro Botticelli, die leefde in Florence van 1445 tot 1510. In deze film volgen we het leven van Botticelli aan de hand van een opdracht die hij kreeg om de beschrijvingen van Dante (13e eeuwse dichter en schrijver, had veel invloed in de literatuur) over het Inferno in “De goddelijke komedie” om te zetten in beelden. Dat werden 102 tekeningen op perkament waarin hij het Inferno zoals beschreven door Dante tekent. Vooral een tekening van de negen lagen van de Hel, een zeer gedetailleerde tekening met soms tamelijk gruwelijke details (het is immers de Hel), is het onderwerp van deze kunstfilm. Een duidelijk donkerder onderwerp dan de andere kunstfilm uit de reeks van artsincinema.nl over Rafael.
Botticelli Inferno
Aan de hand van die opdracht van Botticelli volgen we zijn leven en krijgen we ook een idee van hoe mensen leefden en tegen de wereld aankeken in het 15e eeuwse Florence, wie er geld en invloed had en hoe vrij kunstenaars waren. Je krijgt het gevoel in Florence te zijn in die tijd. Een aantal deskundigen geven uitleg bij de tekeningen en we krijgen een kijkje in de klimaat-gecontroleerde archieven van het Vaticaan, waar de tekening van de Hel ligt opgeslagen. De film neemt ons ook mee naar onder anderen Duitsland, waar het grootste deel van de 102 tekeningen zich bevindt en Schotland, waar deze tekeningen uit de vergetelheid zijn opgedoken voordat ze naar Duitsland werden gebracht.
Hel
We reizen aan de hand van de tekening van de Hel door de onderwereld naar steeds diepere lagen in de Hel. De lagen staan onder anderen voor de hoofdzonden en volgens de beschrijvingen van Dante moest je door de Hel en het vagevuur om zo in het paradijs te raken. In de tijd van Botticelli dacht men erg na over zonden en of men een goed leven leidde. Door deze structuur in de film zie je steeds meer detail in de werken en begrijp je ook beter wat er wordt uitgebeeld. Ook worden mensen op straat gevraagd om op deze zonden te reflecteren en hoe we tegenwoordig tegen het concept van het Inferno aankijken.
Wat vond ik ervan?
Ik vond het interessant om eens goed te kijken naar een enkel werk. Hierdoor ga je steeds meer zien in het werk. De tekeningen zijn met heel veel hele kleine details getekend. Ook ga je meer begrijpen van de betekenis en hoe mensen er in de tijd tegenaan keken. Ook het volgen van de ontstaansgeschiedenis en omzwervingen van het werk zijn interessant. Dit is wel een serieuzere en veel minder luchtige film waar je echt even voor moet gaan zitten. Het onderwerp leent zich ook niet voor een luchtige behandeling. Maar wederom waan je je in de tijd van Botticelli en zijn leven. Ook wordt gekeken naar wat een goed of niet goed geleid leven is. Een film die aanzet tot nadenken.
Van deze film zul je wellicht de trailer niet hebben gezien. Het is geen film die in de grote bioscopen draait, maar eerder een kunstfilm waarvoor je naar een filmhuis gaat. Het is een docu-film over de beroemde Italiaanse schilder en architect Rafael Sanzio die leefde van 1483 tot 1520 en die bekend is door de compositie en heldere weergaven in zijn schilderijen. Dat klinkt serieus (en dat is het ook wel) maar laat je hierdoor niet afschrikken, noch door een filmhuis als je daar normaal niet naartoe gaat. Deze film biedt je een boeiende reis langs de kunstwerken van Rafael, verteld aan de hand van de verhalen van de kunstenaar zelf en verschillende kunstkenners. En het is een spannend verhaal met prachtige beelden.
Rafael: The Lord of the Arts
Ik kende de kunstenaar Rafael van naam en wist ook wel een beetje in wat voor stijl hij geschilderd had maar verder niet. De film liet scenes uit een fascinerend leven van een aantrekkelijke en zeer getalenteerde man zien, maar nog veel meer de prachtige schilderijen en fresco’s die hij heeft gemaakt. Prachtige opnamen waarbij ingezoomd wordt op details in de schilderijen, inclusief uitleg van wat het betekent, hoe en wanneer het gemaakt is.
Ook wordt verteld wie hij ontmoette in zijn leven (bijvoorbeeld Leonardo da Vinci en Michelangelo) en door wie hij ook beïnvloed werd. Er zijn beelden van kunstwerken die je normaal gesproken niet gauw zult zien en die in deze film in detail worden getoond, zoals bijvoorbeeld schilderingen in het Apostolisch Paleis in het Vaticaan. Je reist met de kunstenaar mee van Urbino naar Florence en later naar Rome. Je waant je in het 16e eeuwse Italië, mede door de scenes uit het leven van Rafael die in 16e eeuwse stijl zijn uitgebeeld.
Wat vind ik ervan?
Ik heb door deze film veel meer waardering gekregen voor het werk van Rafael, mede door de combinatie van levensverhaal, kunstwerken en uitleg. Het is geen zware kost, het is aangenaam verteld. Ik ben al eens in Rome geweest en zag mezelf aan de hand van de beelden weer terug in Rome. De kunstwerken die ik daar had gezien kregen een verhaal en gingen leven. Als je nog nooit in Rome of Florence geweest bent, is deze film zeker een goede voorbereiding. Je zult deze steden en de kunst van Rafael met een heel andere blik bezoeken. Als je interesse hebt in kunst is deze film (en anderen uit de reeks van artsincinema.nl) zeker een aanrader.
Info en waar te koop
Aan de hand van die opdracht van Botticelli volgen we zijn leven en krijgen we ook een idee van hoe mensen leefden en tegen de wereld aankeken in het 15e eeuwse Florence, wie er geld en invloed had en hoe vrij kunstenaars waren. Je krijgt het gevoel in Florence te zijn in die tijd. Een aantal deskundigen geven uitleg bij de tekeningen en we krijgen een kijkje in de klimaat-gecontroleerde archieven van het Vaticaan, waar de tekening van de Hel ligt opgeslagen. De film neemt ons ook mee naar onder anderen Duitsland, waar het grootste deel van de 102 tekeningen zich bevindt en Schotland, waar deze tekeningen uit de vergetelheid zijn opgedoken voordat ze naar Duitsland werden gebracht.
Recente reacties