Toen ik begon aan mijn studie – de zwaarste die er is, trouwens, en dat zeg ik niet alleen omdat ik hem volg – dacht ik: als ik slim plan, komt alles goed. Ik had een rooster, een studieplanner-app, en een kleurrijke set markeerstiften. Wat ik niet had: tijd. Of energie. Of een geldboom.

Dus werkte ik erbij. Eerst alleen in het weekend. Toen een avondje doordeweeks. En voor ik het wist draaide ik 20 uur per week, soms meer, omdat ik anders mijn huur niet kon betalen. Of mijn collegegeld. Of gewoon… brood.

Balans? Wat is dat?

Iedereen heeft het erover. Zorg voor balans, zeggen ze. Alsof dat een menukaartoptie is. “Ik neem de studie met een bijbaan op balans, graag. Zonder stress, alstublieft.”

De realiteit was: op dinsdag college van 9 tot 17 uur, snel naar huis, een broodje onderweg, om 18:00 op werk staan, pas om 23:00 weer thuis. Nog even iets voor morgen voorbereiden. En dan slapen. Als het lukt.

Op mijn vrije dag werkte ik vaak extra. Want als je ziek bent, wordt je rooster niet aangepast. En als je een rekening niet betaalt, komt er geen pauzeknop.

Wat er gebeurt als je te lang te veel probeert zonder balans

Mijn lichaam protesteerde subtiel: concentratieproblemen, hoofdpijn, vermoeidheid. Maar ik dacht dat dat erbij hoorde. Tot het moment dat ik in mijn werkshirt op de wc van het restaurant zat en mezelf hoorde fluisteren: Ik trek dit niet meer.

En weet je wat het wrange is? Ik voelde me schuldig. Omdat ik het niet trok. Alsof ik gefaald had. Alsof iedereen dit wél kon combineren, behalve ik.

Wat ik nu probeer (want perfect is het nog steeds niet)

Ik probeer opnieuw te leren plannen, maar dan op een manier die míj helpt, niet alleen mijn to-dolijst.
Ik probeer eerlijk te zijn tegen mijn werkgever: dit zijn de uren die ik aankan.
Ik probeer met mijn studieloopbaancoach te praten als ik vastloop, in plaats van het weg te duwen.
Ik probeer… ruimte te maken voor niks. Of iets leuks. Of gewoon slapen.

Het is zoeken. Elke week opnieuw. Maar ik zie dat er een verschil is tussen balanceren op een koord en leven op een tempo dat ik volhoud.

Lees ook:

Ben jij ook iemand die altijd maar door moet, omdat de keuze om even pauze te nemen er simpelweg niet is?

#nospon