“Als je nu faalt, verpest je je toekomst”

Dat zinnetje, of een variant ervan, zit al in mijn hoofd sinds de middelbare school. Ik weet niet wie het er als eerste ingeprent heeft – een docent, een ouder, de maatschappij? – maar het zit er stevig. En als je het lang genoeg gelooft, dan word je vanzelf een soort menselijke prestatiescanner. Alles wordt een toets. Alles telt mee.

Een voldoende is niet genoeg, het moet een 8 zijn. Een werkdag is geen werkdag als je niet ook nog even je cv hebt geüpdatet of een LinkedIn-post hebt geschreven over je “professionele groei”.

Presteren als overlevingsstrategie

Ik ben opgegroeid in een omgeving waarin hard werken werd gezien als de weg omhoog. Begrijp me niet verkeerd – daar is niks mis mee. Alleen ging het bij mij niet meer om willen, maar om moeten. Presteren was geen keuze, maar een manier om me veilig te voelen.

Als ik maar genoeg deed, genoeg haalde, genoeg bewees, dan… ja, dan wát eigenlijk? Dat ik goed genoeg was? Dat ik het waard was?

Altijd “aan” staan

Op mijn telefoon staan drie studie-apps, twee planners en een slaaptracker. Ik zou bijna moeten inplannen wanneer ik pauze neem – al zou ik dat dan waarschijnlijk toch uitstellen.

Ik voel me schuldig als ik op de bank zit. Schuldig als ik “maar” een 6,5 haal. Schuldig als ik op werk even ga zitten. En dat schuldgevoel eet aan je, tot je opbrandt.

Op een gegeven moment zei mijn psycholoog: “Wat zou er gebeuren als je het even niet zo goed doet?”
Mijn eerste reactie was paniek. Dan stort alles in.
Mijn tweede reactie: Misschien niet. Misschien zou de wereld blijven draaien. Misschien zou ik zelfs, heel voorzichtig, blijven staan.

Het afleren is moeilijker dan het aanleren

Ik leer nu hoe ik niet alles perfect hoef te doen. Dat fouten maken geen ramp is. Dat ik niet constant hoef te bewijzen dat ik het waard ben.

Ik probeer tevreden te zijn met “genoeg”.
Ik probeer trots te zijn op mezelf zonder bewijsstuk.
Ik probeer te rusten zonder schuldgevoel.

En soms lukt dat. Even.

Lees ook:

Herken jij dat gevoel dat je altijd iets moet presteren om waardevol te zijn?

#nospon