Als er iets is waar ik een hekel aan heb dan is het wel kou. Zelfs als ik meerdere lagen aantrek (hemd, mouwloos shirt, longsleeve en daarover heen een dik vest) heeft het bij het vriespunt geen effect meer. Ook niet als ik het geheel aandoe met een dikke warme sjaal om mijn hals. Als ik het al lekker warm wil hebben, dan kleed ik mij zo dik aan dat ik mijzelf niet eens meer kan bewegen. Ook thermo-ondergoed of thermo-kleding onder de normale kleren aan heeft een minimaal effect. En dan te bedenken dat mijn vriend mij eens dolgraag mee wilt nemen op ski-vakantie. Brrrrrr
Het fenomeen van Raynaud
Toch gaat het gewone leven gewoon door. Met een temperatuur op 20ºC houd ik het nog redelijk vol. ’s Avonds is het over en kruip ik onder de dekens op de bank. Maar zodra ik de deur uit moet. Handschoenen over handschoenen gaan aan, grotere schoenen worden aangedaan waarmee ik met geitenwollen sokken er goed in pas en heb ik een winterjas uitgezocht op standje vrieskist proof.
Zo ga ik dus op pad om de kinderen te halen en brengen of om even de boodschappen te doen. Tot ik in de winkel ineens een heel vervelende tinteling kreeg in mijn vinger. Wat bleek de hele wijsvinger wat lijkwit, de middelvinger zag er ook niet meer normaal uit en op de hand had ik licht paars/oranje vlekken. De vinger was naar gevoel dikker dan normaal en echt stijf. Mijn vriend aanschouwde het en pakte gelijk mijn hand om er warmte in te stoppen. Hij vouwde beide handen om mijn hand heen en blies warme lucht in de handen.
Het duurde daarna nog even tot mijn vingers weer helemaal normaal aanvoelden.
Yeti warmtekussen
Helaas bleef het niet bij de ene keer. Meerdere keren kreeg ik er last van en nu nog steeds heb ik er wel eens last van. Echt heel naar om mee te maken. Een bezoekje aan de huisarts leek ons dan ook een goed idee. Hier kwamen we erachter dat ik last heb van het fenomeen van Raynaud. Door de kou (want roken doe ik niet) en eventueel de combinatie met stress ben ik gevoelig voor dit fenomeen. Kortom vanaf nu af aan moet ik nog beter letten op de warmte. Maar ja hoe doe je dat?
De aanvallen krijg ik meestal doordat ik op een gegeven moment een piek bereikt heb van de kou. Als ik daar iets aan doe dan zet het geheel zich niet door. Met de Bitten Warmtekussen, te bestellen bij Ditverzinjeniet.nl, van is het mij zo al een paar keer gelukt om de “aanval” te voorkomen.
Hoe te gebruiken
De Bitten warmtekussen is verkrijgbaar in een aantal verschillende vormen (luiaard, eenhoorn, lama, yeti en panda). Omdat ik zo’n extreme koukleum ben, en er zelfs lichamelijk klachten van ondervind, vind ik de yeti wel toepasselijk.
De warmtekussen is gevuld met tarwe en lavendel en op te warmen in de magnetron. Daarna blijft hij een tijdje warm en koelt dan weer langzaam af. Voor mij blijft hij lang genoeg warm om de handen opgewarmd te krijgen en dat was ook exact mijn doel.
Mijn ervaring
Het kussentje is makkelijk op te warmen en koelt ook vrij snel weer af. Echter blijft hij lang genoeg warm om de handen op te warmen. Wil je echt voor uren warmte dan kun je beter een kruik vullen met heet of kokend water.
Wat mij echter wel op valt aan het kussentje is de flexibiliteit, die je bij een kruik niet hebt.
Je kunt het echt heerlijk door je handen laten gaan en ermee friemelen of kroelen.
Ik heb het meestal vrij warm van mezelf. Maar ‘dode’ vingers heb ik soms ook wel. Dit warmtekussen ziet er leuk uit en lijkt me heerlijk behaaglijk.