Het is alweer een paar weken geleden als wij op de televisie vernemen over de positieve werking van de granaatappel. Het blijkt een vrucht rijk van antioxidanten. Wat op mij de grootste indruk maakte is de positieve invloed die de granaatappel heeft op ons geheugen en gekscherend maakten wij grapjes tegen elkaar: “Ruk de kratten maar aan!’ Nu is mijn geheugen niet meer wat het is geweest. Tijdens mijn rechtenstudie, waarschijnlijk op de top van het kunnen, heeft mijn geheugen mijn nooit in de steek gelaten. Vaak kon ik het mezelf beter herinneren dan terugvinden in het wetboek. Tijdens mijn zwangerschappen bleef er van mijn korte-termijn geheugen weinig over. Daarnaast zijn feiten als telefoonnummers, namen en adressen als sneeuw voor de zon verdwenen. Drie zwangerschappen later durf ik niet altijd meer te bouwen op mijn waarheid die ik mij als feit meen te herinneren.
100% puur Granaatappelsap
In zijn onbewerkte vorm is de granaatappel weinig aanlokkelijk. Al zijn er tal van recepten om de pitjes in te verwerken. Daarover later misschien eens meer. Voor het beste resultaat wordt het pure sap aangeraden. Verdund als siroop is het effect vele malen minder.
Daags later komen we tijdens een fietstochtje in een plaatsje waar we in de winkelstraat wel drie reform- en/of biologische natuurwinkels vinden. We besluiten eens op jacht te gaan naar deze vloeibare geheugentrainer, het granaatappelsap. Naast sap en siroop blijkt de granaatappel verwerkt te worden in verzorging- en doucheproducten, allerhande zalfjes en wat niet meer. Blijkt dat de granaatappel bijna overal tegen helpt. We nemen wat pure Zonnatura granaatappelsap en siroop mee, voor door ons toetje en fietsen huiswaarts.
Genieten van mijn Zonnatura sapje
Thuisgekomen lees ik op de fles dat omdat het sap zo geconcentreerd is, een klein glaasje per dag voldoende is. Het zonnetje schijnt op ons dakterras, we slepen de stoelkussens naar buiten en hoeven de meisjes nog niet uit school te halen. Het sapje ruikt heerlijk en is vol van kleur. Zo met het zonnetje erop voel ik dat ik iets speciaals mee ga maken. Ik neem een slok en proef achter in mijn keel het zure van de granaatappel. Ik ben dol op zuur als smaak, dus dat is mooi meegenomen. Het sap is niet té zuur, want ik bespeur ook zoetigheid en het sap prikkelt mijn tong. Plots herinner ik mij dat ik nog vlees uit de vriezer moet halen en vergeet ik te genieten van mijn sapje. Dat laat ik mij niet nog eens gebeuren.
Deze kon ik nog niet, maar ik kan tegenwoordig echt genieten van zoiets lekkers ja 😀 en vooral met het zonnetje erbij. je hebt het moment zelfs zo beschreven dat ik er bijna bij was 🙂
Het ziet er heerlijk uit!
Dit ken ik niet.