Onze kerst in 2017 kwam er iets anders uit te zien dan gepland. Zo stonden we op en bleek de kraan te lekken. Dat vond mijn vriend wel een check waardig en voor we het goed en wel door hadden, stroomde er zoveel water door de kraan dat deze niet meer gestopt kon worden. Het effect was dat we nu de hele hoofdkraan uit moesten zetten. Ofschoon ik tegen de openingstijden van een winkel ben met Kerst, was het nu toch wel heel erg handig! En zo ging vriendlief dan ook snel even op en neer. Daarna nog een keer omdat hij nog niet alles had en dergelijke projecten toch altijd meer aarde in voeten heeft dan je vooraf denkt. Om de Kerst toch gezellig te laten verlopen besloot ik het ontbijt maar even te verplaatsten naar het moment dat de kraan gefikst was (met de hoop dat dit snel zou gebeuren). Immers is samen ontbijten wel zo gezellig.
Tweede Kerstdag.
En daar zat ik dan. Tweede Kerstdag met vier hongerige kinderen te kwijlen naar een tafel vol lekkers. De kinderen mochten snel iets kiezen om de eerste honger te stillen. Omdat er toch heel wat broodkruimels in de keuken lagen, besloot ik even de stofzuiger te pakken. En van het een kwam het ander en na een poosje stond ik zelfs met stofzuiger en jongste zoon op zolder te zuigen. Geen hoek werd bespaart. Had ik dat maar wel gedaan want juist op het moment dat ik in een hoek stond en mij omdraaide, stootte ik gruwelijk hard mijn hoofd tegen een houten balk. Het gevolg: een hersenschudding.
En nu?
Het valt mij op dat ik vooral heel veel hoofdpijn had. Licht en geluid kon ik maar moeizaam tot niet verdragen en ik was behoorlijk moe met vlagen. Niet echt de meest ideale combinatie als je vakantie hebt en je vier kinderen om je heen hebt lopen. Gelukkig zijn ze allen heel begripvol en dankzij mijn lieve vriend werd er dan ook zoveel mogelijk rekening gehouden met mij. Bij piekmomenten trok ik mij terug en lag ik even in het donker bij te komen tot het weer gaat. Zo hobbelde ik de eerste erge dagen door. Tot ik na een aantal dagen merkte dat ik meer kon hebben en dat ook ging doen. Het gevolg was dat ik ’s avonds in bed lag en maar niet in slaap kon komen. Het was zelfs zo erg dat de uren verstreken. Tom was gelukkig zo lief om een massage te geven zodat ik ontspande. Dat mocht helaas niet baten. Daarna deden we ontspanningsoefeningen met muziek. Ook dat hielp niet. Gewoon wat muziek luisteren en liggen, hielp ook niet. Omdat ik hem niet wakker wilde houden gaf ik aan dat hij maar moest gaan slapen en ik mij wel redde. De hoofdpijn kwam weer opzetten (ofschoon het ook nog niet weg was geweest in de laatste dagen) en ik begon mijzelf in de weg te liggen. Zodoende besloot ik om beneden iets te gaan drinken en een pijnstiller te nemen. Tom werd intussen weer wakker en gaf aan dat ik misschien maar niet meer bezig moest zijn om in slaap te willen vallen. Hij propte de tablet en zijn oordopjes in mijn handen, nam me meer naar bed en gaf aan dat ik maar een film moest kijken.
Film kijken met een hersenschudding.
Daar lag ik dan om half 3 ’s nachts met knallende hoofdpijn naar een schermpje te staren. Grappig genoeg ontspande dat meteen. Ik wilde een makkelijk te volgen film kijken. Dat bleek een schot in de roos te zijn bij de film “You can’t fight Christmas” op Netflix. De film was namelijk extreem voorspelbaar en ontzettend langdradig. Maar wel leuk genoeg om af te kijken. Nadat de film afgelopen was zette ik de tablet uit en was ik weer klaar wakker voor mijn gevoel. Omdat het intussen al half 5 was besloot ik maar die laatste twee uren ook wakker te blijven. En met dat ik niet meer wilde slapen, viel ik in slaap. Gelukkig nam Tom de zorg voor de kinderen op zich en zo kon ik mijn slaap vatten.
Helaas was dit niet de enige nacht die zo verliep en intussen was mijn gehele dag- en nachtritme behoorlijk verstoord. Mijn humeur begon er zelfs onder te leiden iets waar iedereen last van had. Tijd dus om eens iets actiever naar een oplossing te gaan. Dat bleek een interessante zoektocht te zijn en ik besloot ze te bundelen. Vanavond leest u mijn tips.
Hoi, heel vervelend voor je dat je je kerst zo moet doorbrengen maar ik vind het stom van je vriend dat hij een tablet in de hand geeft. Hersenschudding gaat meestal alleen met rust over.
Eigenlijk was het juist heel lief van mijn vriend.
Maar inderdaad een hersenschudding en schermpje kijken is inderdaad niet zo verstandig.
Overigens moet je de hersenen wel blijven gebruiken met een hersenschudding. Zo luid het nieuwe advies. Dus geen donkere kamer meer waar je weken ligt.