Begin van de maand werd ik weer een jaartje ouder, HIEP HIEP HOERA. Niet dat ik nu zo blij ben er weer een cijfertje aan te plakken, maar toch ben ik weer blij dat ik weer een super leuk jaar heb gehad samen met mijn meiden.
Zaterdag en zondag kwamen er wat familieleden voor een kop koffie en taart. Lang bleven ze niet, waar mijn dochters het toch niet helemaal mee eens waren. Zij vonden dat ik een groot feest verdiend had. Ik mocht dus niet koken op zaterdag (voor hun ook feest want we aten dus frietjes) en ik mocht de DVD uitkiezen die we daarbij gingen kijken (werd een K3 film, want de films die ik graag kijk (oorlogsfilms) kijk ik pas als ik zeker weet dat de meiden slapen). Op zondagochtend kwam ik beneden en vond een gedekte tafel en nog wat knutselcadeaus, want de echte cadeaus had ik zaterdag natuurlijk al gekregen.
Levensweg.
Omdat we nog op wat bezoek aan het wachten waren dat ’s middags zou komen, konden we niet veel ondernemen. Er speelden helaas geen films in de bioscoop die ze leuk vonden. En zwemmen staat nou niet hoog op mijn to-do lijst in mijn ‘feest’ weekend en tijd voor een binnenspeeltuin hadden we echt niet, dus ze besloten dat we spelletjes gingen doen.
Ik vond het prima, zolang ik maar eerst lekker kon douchen. Toen ik uiteindelijk beneden kwam hadden ze Levensweg uitgestald. Jeetje dacht ik ‘dat heb ik al lang niet meer gespeeld’. Gelukkig zat het instructieboekje er nog bij, want ik wist niet alles meer.
Mijn oudste dochter ging het geld (guldens) uitdelen. Mijn jongste dochter zat de autootjes met de roze pionnetjes eens goed te bekijken en waar kwam het blauwe pionnetje er nu eigenlijk bij.
Zo gingen we van start. Wat een leuk spel is het toch. Na wat leuke en minder leuke reacties bij het betalen van een boete of juist het winnen van een loterij, begonnen de meiden het echt leuk te vinden. Mijn jongste dochter was uiteindelijk wel teleurgesteld, omdat ze alleen een zoon had gekregen hihi. Bij de 2e poging werd ze moeder van tweeling meisjes, dat was toch meer wat ze in gedachten had. Mijn oudste dochter vond vooral het voorlezen leuk en als wij boetes moesten betalen.
Bij het opruimen viel mijn oog op de binnenkant van de doos. Mijn moeder had daar destijds wat ingeschreven.
‘Spel van Bianca, gekregen op 3 maart 1984’. Zo wat een leuk idee zeg en dat we daar nu nog zo veel plezier van hebben. Het spel is dus al 34 jaar oud en ziet er eigenlijk nog heel goed uit. Ik ga zelf ook eens goed bekijken wat wij aan spelletjes hebben liggen om dit ook mee te doen.
Het spel Valkuil, was echt zo’n verborgen schat bij ons op zolder. Onze tweeling en ik vinden het geweldig om dat te spelen 😀