Soms zie je een titel van een boek en je kan dan zo’n beetje invullen waar dat boek over gaat. Zo niet bij ‘De Waterwaack van Natterlande’. Ik heb geen idee waar het boek over zal gaan, maar de voorkant trekt meteen mijn aandacht en na het lezen van de achterflap ben ik helemaal geïntrigeerd. Ik hou wel van een beetje vreemd en zo te zien past dit boek helemaal  in mijn straatje. Het lijkt me ook een perfect voorleesboek voor mijn zevenjarige, die net als ik wel van spannende, originele verhalen houdt. Zelf te lezen vanaf 10+.

De Waterwaack van Natterlande

Het verhaal gaat over de tweeling Toffee en Gum. Ze hebben rijke maar een beetje vreemde ouders die niks anders doen dan plannetjes bedenken om geld te verdienen en de opvoeding van de kinderen aan anderen overlaten. Op een dag blijken ze een huis en een stuk grond te hebben geërfd en de familie verhuist naar hun nieuwe eigendom, met grootse plannen. Eenmaal aangekomen blijkt niets wat het lijkt. Ze treffen andere erfgenamen die ook aanspraak willen maken op alle rijkdom, er zijn vreemde gebeurtenissen in en om het huis en onverklaarbare zaken in de omgeving. De ouders van Toffee en Gum hebben geen tijd voor rare dingen, maar de tweeling zelf gaat op onderzoek uit. Het gaat niet goed met de Waterwaack, dat is duidelijk. Kunnen Toffee en Gum er achter komen wat er aan de hand is en een grote ramp voorkomen?

Schrijfstijl

Het verhaal wordt verteld door de tweeling zelf, die om de beurt een hoofdstuk voor hun rekening nemen. Ze gebruiken veel flashbacks en de stijl is heel los en lijkt op spreektaal. Dit heeft een grappig effect, vooral als de ene helft van de tweeling op de andere aan het mopperen is. Mijn zevenjarige vindt Toffee de leukste van de tweeling en als ze weer eens ruzie maken over iets, is hij “voor Toffee”. Het verhaal is spannend en mysterieus maar niet zo eng dat hij er slecht van gaat slapen, precies het soort spannend waar we van houden dus.

Personages

De personages zijn ontzettend vreemd maar heel leuk en ze hebben briljante namen als Ome Trees en Tante Thé Water. Het doet een beetje denken aan de werken van Roald Dahl of Terry Pratchett, twee van mijn favoriete schrijvers. Het verhaal is origineel, spannend en onvoorspelbaar en houdt het me geboeid tot het eind (en daarna, als je het leest snap je wat ik bedoel).

Een extra vermelding verdienen de illustraties van Marieke Nelissen. Ze maken het boek nog leuker en brengen de toch al kleurrijke personages echt tot leven.

We zijn fan van De Waterwaack van Natterlande. Een echte aanrader voor iedereen, jong of oud, die van spannende verhalen houdt die net een beetje anders zijn.

De Waterwaack van Natterlande – Marco Kunst | Illustraties: Marieke Nelissen | Uitgeverij Lemniscaat

Toeval of niet, maar tijdens een bezoek aan de boekhandel FNAC in Antwerpen, blijkt dit boek uitgeroepen te zijn als ‘boek van de week’!

Lees ook:

*Voor dit artikel ontvingen we een recensie exemplaar*