Mijn to-do lijstje wordt zienderogen korter. De meisjes zijn, voordat de school weer is begonnen, naar de kapper geweest en ik heb de muren in de kinderkamer naar alle tevredenheid egaal wit geschilderd. Het wachten is nog op het nieuwe GROTE kinderbed van de jongste, die ik trouwens ook nog in moet schrijven voor zwemles. Dat doen we op dezelfde plek waar haar zus zwemles heeft genoten. Wat dat betreft zijn we nogal honkvast. Eigenlijk zijn we over het algemeen genomen nogal loyaal naar bedrijven. Zo zijn we al zolang ik mezelf kan heugen klant van Ziggo, voorheen UPC. Nemen we al sinds de steentijd gas en elektra af van NUON en is mijn Postbank Pennie rekening naadloos overgegaan in een bankrekening bij de ING. Ook kennen ze me bij Zilveren Kruis Achmea al van kinds af aan. De bedrijven wisselen vaker van naam, dan ik van abonnement. Ach, bijna vergeten: mijn telefoonabonnement loopt af. Gelukkig maar want onze oudste dochter loopt op mijn telefoon te azen, nu ze alleen van- en- naar de basisschool fietst.

Een nieuw toestel

Sinds ik op kamer ben gaan wonen, toen was ik 19 jaar, heb ik een mobiele telefoon met een abonnement bij dezelfde provider. Nadat ik samen met Miranda Thuisleven heb opgericht, stel ik meer eisen aan mijn telefoon. Ik moet er mooie foto’s mee kunnen nemen en onderweg even wat aanpassingen aan het blog kunnen verrichten. Schijnbaar had ik ergens aangevinkt dat ik graag op de hoogte gehouden wilde worden over de nieuwe Samsung Note 8. ’s Avonds na kinderbedtijd ontving ik een telefoontje en de alleraardigste jongeman wilde mij meer vertellen over dit nieuwe toestel. Hij noemde als grootste voordeel: een scherpe foto kunnen maken terwijl je beweegt en ik ben direct verkocht. Alleen nog een kwestie van de Note 8 bestellen bij mijn provider. Dan over naar het volgende punt op de lijst:

Abonnement of pre-paid voor onze tiener?

Tja, wat moet ik daar nu weer mee aanvangen? Ze mag dit schooljaar alleen naar school fietsen en krijgt steeds meer zelfstandigheid. Onze eis is dat ze haar mobiel bij zich heeft. Dat is het toestel zonder internet dat mijn man nog in een laatje had liggen. In een andere laatje had ik nog een SIM kaart liggen met wat beltegoed en de tiener kan op pad. Ze belt wanneer ze van school vertrekt en ze fietst dagelijks dezelfde route. Inmiddels, een paar prepaid kaarten later, heeft ze eenmaal zonder beltegoed gestaan op het schoolplein. Gelukkig loste ze dat goed op, maar liever voorkomen dan genezen. Mijn voorkeur gaat uit naar een abonnement, dan weten we waar we financieel aan toe zijn en is haar beltegoed ook meer waard. Maar met een op=op bundel kan ze ook zonder tegoed komen te staan. Ze vindt het bellen fantastisch en inmiddels is haar telefoonnummer ook bij haar grootouders bekend. Als ze een boodschap voor ons doet bij de supermarkt om de hoek, dan kan je er donder opzeggen dat ze belt met een vraag over het boodschappenlijstje. Ook daar ligt voor ons een aandachtspuntje, maar alles moet even wennen en niet alleen voor haar. Wat zal ze blij zijn met mijn oude toestel, weliswaar geen Note 8 maar wel een toestel met internet en WhatsApp! Eerst haar zusje maar eens inschrijven voor zwemles….

Lees ook:

Ben jij een trouwe klant of eerder een overstapper?

Bron afbeelding: Pixabay