Een paar weken geleden kreeg ik het trieste nieuws te horen dat onze geliefde oom, van mijn vriend zijn kant, de diagnose kanker heeft gekregen. Een week later kregen we het telefoontje dat we afscheid mochten nemen en een paar dagen later kregen we een berichtje dat hij in vrede was gestorven. Wat volgt zijn een hoop vragen, een enorm verdriet en het laatste moment van afscheid nemen. Hoe moeilijk ook…
Een paar dagen later ontvangen we de rouwkaart en weten we definitief waar, wanneer en hoe het afscheid zal plaats vinden. Er worden bloemen geregeld, kaartjes geschreven en de kinderen maken een kleurplaat die ze aan de rozen mogen vast maken. Elk kindje heeft een verpakte roos en samen met hun nichtje bundelen we ze. Een prachtig en triest gezicht tegelijk.
Afscheid
En dan volgt de dag dat wij definitief afscheid moeten gaan nemen van onze geliefde oom. Mijn partner is erg gesteld op de gewoontes van vroeger. Om heel eerlijk te zijn kan ik me daar best in vinden. Een bont gekleurde jurk staan nou eenmaal niet bij zoiets treurigs, en dus duik ik mijn kast in op zoek naar een geschikt setje zwart.
Kleding
Gelukkig heb ik een mooie zwarte broek gevonden en een zwierig zwart rokje. De keus is al snel gemaakt want het zwierige rokje is zo speels dat het eigenlijk niet netjes is in een kerk. Het wordt dus een zwarte strakke broek met iets uitlopende pijpen. Mijn zwarte enkellaarsjes staan er perfect onder en dus worden die opgepoetst. Nu alleen nog iets voor erop.
Het zwarte-wit gestreept topje met drie kwarts mouwen oogt als een perfecte kandidaat. Zo breekt het zwart en is het niet een heel stijf gebeuren.
Een zachte make-up breng ik aan op mijn gezicht, en mijn haren zet ik heel lichtjes in de krul zodat het niet zo pluist. Ik ben klaar voor de laatste groet.
Het klinkt als de perfecte outfit voor zo’n trieste dag. Alsnog veel sterkte gewenst 🙁