De hoofdpersoon in dit boek is de 17-jarige Izzy. Izzy’s moeder zit in de gevangenis omdat ze tien jaar geleden haar man, Izzy’s vader, dood schoot. Ze heeft levenslang gekregen. Izzy wil geen contact met haar moeder, ze zoekt haar moeder niet op in de gevangenis en brieven van haar moeder laat ze ongeopend. Sinds kort woont Izzy bij haar nieuwe pleegouders Peg en Henry die erg aardig voor haar zijn. Voor het eerst in jaren lijkt ze pleegouders te hebben die om haar geven. Maar Izzy kan zich niet helemaal geven aan haar nieuwe pleegouders. Ze gaat er vanuit dat ze vanaf haar 18e er alleen voor zal staan. En haar 18e verjaardag komt al snel in zicht.
Wat ze achterliet
De pleegouders van Izzy werken in een museum en daar vindt Izzy een dagboek van een jonge vrouw. Wanneer ze dit dagboek gaat lezen wordt ze mee teruggenomen naar het jaar 1929. Daar leeft de 18-jarige Clara gevangen tussen haar zeer strenge ouders en haar liefde voor haar vriendje Bruno. Ze wijst een gearrangeerd huwelijk af en omdat ze zich zo verzet, stuurt haar woedende vader haar naar een deftig tehuis voor psychische patiënten. Clara denkt hier wel te kunnen ontsnappen, maar helaas lukt haar dat niet. Het tehuis is te goed beveiligd. Ook willen de artsen het verhaal van Clara niet geloven. Haar vriendje Bruno bestaat niet. En wanneer Clara aangeeft dat ze zwanger is, denken de artsen dat ze liegt.
Eenvoudige staatsinrichting
Wanneer haar vader na een tijdje zijn fortuin verliest in de Beurskrach, wordt Clara overgeplaatst naar een eenvoudige staatsinrichting. En daar is het leven verschrikkelijk. Er is ook hier geen ontsnapping mogelijk. En ook op deze plek wordt er niet geluisterd naar Clara, omdat ze volgens de artsen in een waan leeft. Behandelingen waren er in die tijd niet, en de mensen zaten daar vaak tot aan hun dood. Zal Clara ooit vrijkomen? Zal ze haar geliefde Bruno weer in haar armen kunnen sluiten? En is Clara echt zwanger of heeft ze dat zelf bedacht? Hoe is het met Clara afgelopen?
Izzy gaat zich zo verdiepen in het levensverhaal van Clara, ze wil precies achterhalen wat er met Clara is gebeurd. Wanneer ze ook nog eens leest dat Clara zwanger is, en de artsen haar niet geloven, zet haar dit aan naar nog meer onderzoek. Doordat Izzy zich zo gaat bezighouden met het verhaal van Clara wordt Izzy’s hart geopend. Waarom heeft haar moeder haar vader vermoord? En wat staat er in de brieven die haar moeder in de afgelopen 10 jaar heeft gestuurd? Op dit punt raken de twee verhaallijnen elkaar en valt alles op zijn plek.
Wat vinden wij ervan?
Wanneer je in dit boek begint zul je al snel geraakt worden door het verhaal. Het verhaal van Clara is hartverscheurend. De schrijfster heeft het verhaal zo goed en beeldend op papier gezet, dat je helemaal in het verhaal zit. Ook het karakter van Clara is zo sterk weergegeven, ik voelde ontzettend met haar mee. En ja, ik heb wat tranen gelaten.
Het verhaal laat zien hoe het leven in een psychiatrische inrichting in die tijd was. De inrichting Willard State en het terrein bestaan echt, ook de beschreven behandelingen uit het verhaal werden in die tijd toegepast. De rest van het verhaal is fictie. Het is absoluut een ontroerende en indrukwekkende roman, een aanrader.
Informatie
‘Wat ze achterliet’ is het tweede boek van Ellen Marie Wiseman die eerder ‘De pruimenboom’ schreef. Uitgeverij Voorhoeve heeft onderdak gevonden bij uitgeverij Kok.
Auteur: Ellen Marie Wiseman
Uitgever: Voorhoeve
Aantal blz: 352
ga deze zeker eens opzoeken in de bieb
zeker doen! ben benieuwd wat je er van vindt
Oh mijn god, ik weet niet of het het verhaal is of de recensie die je schrijft maar het bezorgt me kippenvel. Ik noteer het meteen op mijn leeslijst.
zet dit boek dan maar bovenaan 😉
Staat ie 😀
Zo zielig.
Het lijkt me een interessant verhaal.
mocht je dit boek gaan lezen, dan ben ik benieuwd wat je er van vindt