Peuters en kleuters houden van structuur- de mijne in ieder geval wel. Toen mijn oudste 2,5 jaar was, vroeg hij ’s ochtends steeds vaker wat we die dag gingen doen. Was het misschien opa en oma dag? Mijn ouders pasten elke dinsdag op, vandaar deze betiteling.) Of was het weer crèche dag (de donderdag) of misschien thuis-blijf-dag, de overige dagen? Ook wilde hij elke dag weten of papa die dag centjes ging verdienen of niet.

Peuterpictogrammen.

Na wat hoofdbrekens over de vraag hoe ik mijn zoontje het weekritme duidelijk kon maken, stuitte ik op een artikel over peuterpictogrammen. Voor degenen die hier onbekend mee zijn. Ik had er tot een paar jaar terug ook nog nooit van gehoord. Dit zijn kleine bordjes waarop plaatjes staan van handelingen waar elke peuter en kleuter dagelijks mee te maken krijgt. Denk aan plaatjes van een bed, eten, een tandenborstel, buitenspelen, een crèche, enz.. Ze zijn vaak magnetisch, zodat je met behulp van een magneetbord of een koelkastdeur heel eenvoudig een schematische weergave van je dag of week kunt maken.

Zelfgemaakte peuterkalender.

De schrijfster van het artikel deed nogal lacherig over de pictogrammen. Mij leken ze juist een geweldige uitvinding, maar ik vond ze wel heel duur. Zou ik misschien niet zelf een weekindeling kunnen tekenen? Ik besloot het eens te proberen. Dus toen mijn oudste op een middag lief zat te spelen met zijn Duplo en mijn jongste zijn middagdutje deed, ging ik aan tafel zitten met wat stiften en een velletje papier. Binnen een paar minuten had ik in vrolijke kleuren de “weekagenda” van mijn zoontjes getekend, plus die van hun vader (5 dagen “centjes verdienen”, daarna 2 dagen thuis.) Ik was tevreden, maar zou mijn zoontje mijn tekeningen ook begrijpen? Ik ben niet echt een begaafd tekenares.

Vlug van begrip.

Gelukkig bleek dit laatste niet uit te maken. Toen ik mijn werk op de Duplo legde en mijn zoontje vroeg of hij wist wat daar allemaal stond, snapte hij het meteen. Hij kraaide enthousiast “opa! Oma!” bij mijn tekeningetjes op de dinsdag. Met wat hoofdjes bij elkaar had ik de crèche uitgebeeld en ook dit was voor hem snel duidelijk, net als de betekenis van het huisje (thuis-blijf-dag!)

Centrale plek peuterkalender.

Sindsdien hangt de weekagenda van de jongens op een centrale plek in de woonkamer. Verandert er iets in hun week, denk aan vakanties of de overgang naar school, dan maak ik een nieuwe. Eerst ging ik er ’s ochtends met mijn oudste op kijken, maar tegenwoordig loopt hij er zelf naartoe als hij wil weten wat voor dag het is, of hoeveel nachtjes hij nog moet slapen voordat er iets leuks gebeurt. Hij telt nu bijvoorbeeld vaak de dagen voordat hij weer mag gymmen op school. En ook mijn jongste, inmiddels bijna 2, begint interesse in zijn “agenda” te krijgen. Ik ben nog dagelijks blij met deze oplossing voor de structuurhonger van mijn zoontjes!

Lees ook:

Zie jij wat in de peuterkalender?